کاخ چانگ دیوک گونگ (Changdeokgung)، دومین ویلای سلطنتی ای بود که پس از کاخ گایونگ بوک (Gyeongbukgung)، در سال 1405 ساخته شد. این کاخ، قصر اصلی بسیاری از پادشاهان سلسله چوسون بود، و محافظت‌شده‌ترین بنا از 5 کاخ سلطنتی باقی‌مانده از دوران سلطنت سلسله چوسون است.

محوطه کاخ از منطقه عمومی کاخ، ساختمان محل اقامت خانواده سلطنتی و باغ پشتی تشکیل شده است. چانگ دیوک گونگ که به عنوان محل استراحت پادشاهان شناخته شده، دارای باغی در پشت بناست که درختی غول پیکر با بیش از 300 سال عمر، یک برکه کوچک و چندین اتاق در آن وجود دارد.

این کاخ در زمان Seongjong، نهمین پادشاه سلسله چوسون، هنگامی که عده‌ای از پادشاهان شروع به استفاده از آن به عنوان محل اقامت کردند، اهمیت یافت. متأسفانه این کاخ در سال 1592 زمانی که خانواده سلطنتی در طول تهاجم ژاپن از کره فرار کردند؛ توسط مردم خشمگین به آتش کشیده شد. به لطف Gwanghaegun، کاخ در سال 1611 بازسازی شد؛ به طوری که امروزه برخی گنجینه‌های فرهنگی، مانند سالن‌های Injeongjeon، Daejojeon، Seonjeongjeon و Nakseonjae را در خود جای داده است.

باغ پشتی کاخ چانگ دیوک گونگ در طول سلطنت شاه Taejong به عنوان محل استراحت اعضای خانواده سلطنتی ساخته شد. باغ تا حد امکان به طور طبیعی نگهداری شده و تنها در زمان‌های ضروری، دستان بشر آن را لمس کرده است. بهترین زمان برای بازدید از باغ در طول پاییز است که شاخ و برگ درختان به اوج رشد خود می‌رسند و برگ‌ها شروع به خزان می‌کنند.

در راستای اهمیت بسیار کاخ چانگ دیوک گونگ برای کره‌ای‌ها، در دسامبر 1997 در جلسه کمیته جهانی یونسکو در ناپل ایتالیا، این بنا به عنوان میراث فرهنگی جهانی شناخته شد.