کنیا

کشور جمهوری کنیا در شرق قاره آفریقا واقع شده و به آن لقب مروارید آفریقای جنوبی را داده اند. قدیمی ترین یافته های حضور انسان در کنیا تقریبا به  ۵٫۲ میلیون سال پیش برمی گردد. کنیا در گروه G15، اتحادیه کشورهای شرق آفریقا، گروه 77 و جنبش غیر متعهد ها عضو است.

کنیا، کشوری با فرهنگ‌های غنی و متفاوت است. فرهنگ‌های قابل توجه شامل سواحیلی در مناطق ساحلی و پاستورالیست در شمال می‌باشد. امروزه فرهنگ ماسایی ها در سرتاسر کنیا به خاطر صنعت توریسم به‌خوبی شناخته شده‌است هر چند که فقط یک قبیله کوچک در پارک ملی ماسای مارا است.

انسان‌نماهایی با قدمت ۵ میلیون سال در جهان را در دره ریفت ولی در کنیا یافت شده اند. قدمت وجود انسان در کنیا به میلیون ها سال بر میگردد. جای پای یافت شده در سال 2009 در دره ریفت ولی در کنیا گواه راه رفتن انسان راست قامت به صورت پاشنه به انگشت بوده که شبیه به راه رفتن انسان های مدرن امروزی است.

ظاهراً اولین شبه انسانى است که در ۱۵ یا ۸ میلیون سال پیش می‌زیسته راماپیتک ها (Ramapitheques) بوده اند و دلیل آن داشتن فکهاى قوى و دندانهاى آسیا با میناى ضخیم و نیشهایى است که مانع جویدن نبوده است. تمام این مشخصات نشان مى دهد که آنها از دانه هاى سخت به عنوان غذا و همچنین از گیاهان استفاده مى‌کرده اند و دلیل آن وجود آثار باقى مانده بر روى فک پایین این شبه انسان ها است. این شبه انسانها مى توانسته اند استخوانهاى حیوانات را شکسته و از مغز آن استفاده کنند.
از تکه سنگهاى فرسوده و بازمانده حیوانات پیدا شده، در نزدیکى اسکلت این شبه انسانها در کنیا، میتوان چنین حدسی زد. یک تکه از قسمت دست این شبه انسانها را نیز در پاکستان پیدا کرده‌اند، و فکر مى کنند آنها بر روى دو پا راه مى رفته اند. در بین انسان‌شناسان و بیولوژیست ها اختلاف‌نظر وجود دارد. بیولوژیست ها راماپتیک را جزو شبه انسانها نمی‌دانند.

موقعیت: شرق قاره آفریقا

پایتخت: نایروبی

زبان: سواحیلی و انگلیسی

ساعت محلی: نیم ساعت عقب تر از ایران

پول رایج: شیلینگ کنیا

وسعت: ۵۸۲,۶۴۶ کیلومتر مربع

جمعیت: 49,700,000 نفر

کشور کنیا از قسمت جنوب با کشور تانزانیا، در قسمت غرب با کشور اوگاندا، در قسمت شمال غربی با کشور سودان، در قسمت شمال با کشور اتیوپی، در قسمت شمال شرقی با کشور سومالی و در قسمت شرق با اقیانوس هند هم مرز است.

شهرهای مهم گردشگری: نایروبی، مومباسا، کیسومو، ناکورو، نایواشا

 دریافت ویزای کنیا به چه نحوی است؟

ایران در نایروبی یک سفارت و کنیا نیز یک سفارت در تهران دارد. علاوه بر سفارت ایران در نایروبی، رایزن فرهنگی ایران، رایزنی بازرگانیدر کنیا فعالیت میکنند. روابط ایران و کنیا در سال ۱۹۷۱ میلادی با صدور اعلامیه ای مشترک شروع شد و دو کشور اقدام به بازگشایی سفارت‌های خود کردند.

ویزای کنیا به دو صورت قابل اخذ است:

1- مراجعه به سفارت کنیا در ایران واقع در تهران، انتهای خیابان آرش غربی و تکمیل فرم های مربوطه و ارائه مدارک لازم با هزینه 50 دلار

2- به صورت فرودگاهی (On Arrival) با پرداخت 50 دلار 

کارشناسان ماهبان تور در هر مرحله برای دریافت ویزای کنیا به شما یاری خواهند رسانید.

 بهترین زمان سفر برای تور کنیا چه زمانی است؟

جغرافیای کنیا به گونه ای است که با کشورهای تانزانیا، اوگاندا، سودان جنوبی، اتیوپی و سومالی مرز مشترک دارد. کشور کنیا بخاطر حیات وحش بی نظیرش در دنیا معروف است. (برای یافتن علت اهمیت حیات وحش کنیا می توانید به این مقاله رجوع کنید)

مهاجرت بزرگ حیوانات علف خوار از جمله بوفالو، زبرا و وایلدبیست اغلب با توجه به تغییر فصل یا برای پیدا کردن غذا صورت می‌گیرد. در اینجا حیوانات به صورت گله‌ای در زمان و در مسیر خاصی حرکت خود را آغاز می‌کنند و دوباره محل اولیه‌شان باز می‌گردند. حرکت گله‌ای این حیوانات در این سفر پر از خطر به آن‌ها کمک می‌کند که در کنار هم زندگی کردن و حرکت کردن به آن‌ها در پیدا کردن سریع غذا و حفاظت در برابر دشمنان از جمله شیرها و چیتاها کمک می‌کند. برخی از این حیوانات کیلومترها برای یافتن محل جدیدی سفر می‌کنند و در طول مسیر عموما برای یافتن غذا توقف می‌کنند که در همین مسیر و توقف‌ها ممکن است مورد حمله‌ی حیوانات وحشی قرار بگیرند.

غریزه، بهترین دلیل مهاجرت این حیوانات برای یافتن غذا و اولید مثل است. هر سال بیش از ۲ میلیون از حیوانات منطقه از پارک ملی سرنگتی در تانزانیا به سمت پارک ملی ماسای‌مارا در کنیا حرکت می‌کنند و دوباره به مبدا اولیه بازمی‌گردند. در این چرخه حیوانات ضعیف از بین میروند و حیوانات قوی تولید مثل خواهند کرد. از این مهاجرت در آفریقا با عنوان مهاجرت بزرگ یاد می‌شود.

 حال سوال اینجاست چه زمانی برای دیدار حیات وحش مناسب است؟

ماه دی تا ماه اسفند: گله‌هایی در زمین‌های جنوبی سرنگتی حضور دارند. این زمان فصل زادآوری حیوانات است و ماده‌ها نوزادان خود به دنیا می‌آورند. تعداد حیوانات متولد شده به میلیون می‌رسد. کم‌کم در اواخر بهمن حیوانات از زمین‌های جنوبی به سمت شمال و مرکز سرنگتی و ماسای مارا حرکت می‌کنند.

ماه فروردین تا ماه خرداد: این فصل، فصل بارش‌های شدید است به همین دلیل حیوانات از رودخانه ها عبور می‌کنند. در اردیبهشت ماه اکثر حیوانات از رودخانه گرومتی عبور می‌کنند. اولین گله‌هایی که وارد رودخانه می‌شوند عموما در معرض خطر حمله کروکودیل‌های رودخانه قرار می‌گیرند یا طعمه سیلاب‌هایی می‌شوند که به خاطر بارش در رودخانه ایجاد شده است و مابقی سالم رد خواهند شد.

ماه تیر: این ماه اوج حرکت گله های میلیونی علف خواران خواهد بود. در این ماه حیوانات به رودخانه مارا می‌رسند که مرز بین سرنگتی در تانزانیا و ماسی‌مارا در کنیا است. عبور حیوانات از این رودخانه بهترین زمان برای تماشای آن‌ها است. گورخرها، غزال‌ها و گوزن‌های یالدار برای پیدا کردن علف‌های تازه همچنان به جلو حرکت می‌کنند و برای امنیت از گربه‌سانان وحشی دوری می‌کنند.

ماه مرداد تا ماه مهر: گله‌ها کمتر و تنک تری همچنان در اطراف رودخانه مارا و شمال سرنگتی می‌مانند تا دسته‌ای از رودخانه مارا عبور کنند و دوباره بازگردند. در این فصل تعداد حیوانات علف خوار کم میشود ولی حیوانات وحشی زیادی قابل رویت خواهد بود.

ماه آبان تا ماه آذر: در این دوران که نزدیک فصل زایش می‌شوند و علف‌ها تقریبا از بین می روند، حیوانات برای آخرین بار از رودخانه مارا عبور می‌کنند تا به محل اولیه‌شان جنوب سرنگتی بازگردند. طبق تجربه ماهبان تور در برگزاری تور کنیا آبان ماه شاهد شکارهای گربه سانان بزرگ زیادی خواهیم بود. کفتارها، سگ های وحشی و دیگر درندگان زیادی در کنار علف خواران بزرگ دیده خواهند شد.