موزه ملی توکیو (Tokyo National Museum) یا  که در سال 1872 تأسیس شد، قدیمی ترین موزه ملی و بزرگ ترین موزه هنر در ژاپن و یکی از بزرگ ترین موزه های هنر در جهان است.

این موزه به حفظ و جمع آوری آثار هنری و اقلام باستان شناسی آسیا با تمرکز بر ژاپن می پردازد. این موزه دارای بیش از 110000 شیء، 87 صندوق گنجینه ملی ژاپن و 610 صندوق دارایی مهم فرهنگی می باشد. همچنین این موزه به تحقیقات و رویدادهای آموزشی مرتبط با مجموعه می پردازد.

این موزه در پارک اوئنو و در محله تایتو شهر توکیو قرار گرفته است. امکانات این موزه عبارتند از هونکان (گالری ژاپنی)، تویو کان (گالری آسیایی)، هیوکیکان، هِیسِیکان، هوریو – جی هوموتسوکان (گالری گروه های هویوچی) و همچنین شیریوکان (مرکز تحقیق و اطلاع رسانی) و سایر امکانات دیگر.

رستوران ها، مغازه ها، نمایشگاه ها و یک باغ زیبا در اطراف موزه وجود دارند. مجموعه موزه بر روی هنر باستانی ژاپن و هنر آسیایی در کنار جاده ابریشم تمرکز دارد. همچنین مجموعه ای بزرگ از هنر یونانی بودایی می باشد.

تاریخچه

تمامی اطلاعات موزه به زبان های ژاپنی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، کره ای و اسپانیایی فراهم می باشند. این موزه در سال 1872 زمانی که اولین نمایشگاه توسط دپارتمان موزه وزارت آموزش و پرورش در تالار  برگزار شده بود، تأسیس شد. این رویداد اولین افتتاحیه یا بازگشایی موزه بود. بلافاصله پس از افتتاح، موزه به  نقل مکان کرد و سپس در سال 1882 دوباره به پارک اوئنو، یعنی مکان امروزی اش، انتقال داده شد.

از زمان تأسیس تاکنون، این موزه چالش های بزرگی مانند زلزله بزرگ کانتینو در سال 1923 و بسته شدن موقت در سال 1945 را در طول جنگ جهانی دوم، تجربه کرده است.

در بیش از 120 سال از تاریخ تأسیس موزه، این موزه تحت تغییر و تحولات بسیاری از سوی اصلاحات سازمانی و تغییرات اداری قرار گرفت. این موزه طی چندین تغییر نام، از جمله موزه امپریالیست در سال 1886 و موزه سلطنتی امپریال توکیو در سال 1900، نام کنونی اش را در سال 1947 به دست آورد

5 ساختمان نمایشگاهی

هونکان (گالری ژاپنی) (Honkan)

ساختمان اصلی (Honkan) توسط معمار بریتانیایی  طراحی شد که در زلزله بزرگ کانتو در سال 1923 به شدت آسیب دید. در مقابل سبک غنی تر ساختمان اصلی، طرح کنونی ساختمان اصلی توسط  و با سبک پررنگ تر امپریالیستی طراحی شد. ساخت و ساز آن در سال 1932 شروع و در سال 1938 افتتاح شد. این موزه مهم ترین ویژگی فرهنگی مهم ژاپن در سال 2001 بود. گالری ژاپنی نمایشی عمومی از هنر ژاپن را با 20 اتاق نمایشگاهی و 2 طبقه ارائه می کند.

تویوکان (گالری آسیایی) (Toyokan)

این ساختمان در سال 1968 و توسط  طراحی و افتتاح شد. این مجموعه یک ساختمان 3 طبقه است که 5 طبقه به نظر می رسد. در طبقه اول این ساختمان یک رستوران و یک موزه وجود دارد. گالری آسیایی شامل 10 اتاق نمایشگاهی در سه سطح منطقه ای مختلف است. این گالری به هنر و باستان شناسی آسیا، از جمله چین، کره، آسیای جنوب شرقی، هند، شرق میانه و مصر اختصاص داده شده است.

هیوکِیکان (Hyokeikan)

این ساختمان در سال 1909 افتتاح شد و برای یادبود ازدواج شاهزاده  (بعد از امپراطور ) ساخته شد. این ساختمان به عنوان یک نمونه برجسته از سبک معماری غربی دوره میجی اخیر (اوایل قرن بیستم) و یک ملک مهم فرهنگی تعیین شد. این نمایشگاه در زمان رویدادها و نمایشگاه های موقت باز است.

هِیسِیکان (Heiseikan)

این ساختمان در درجه اول به عنوان فضایی برای نمایشگاه های ویژه و خانه گالری باستان شناسی ژاپن ایجاد شد. گالری باستان شناسی ژاپن در طبقه اول، تاریخچه ژاپن را از دوران باستان تا قبل از دوره مدرن، از طریق اشیاء باستان شناسی دنبال می کند. این گالری ها در طبقه دوم به نمایشگاه های ویژه اختصاص داده شده اند. این ساختمان همچنین شامل یک سالن اجتماعات می باشد.

این گالری نمونه هایی از سفالگری و نوعی خط تقلبی  مربوط به حدود 10000 سال قبل از میلاد را به نمایش می گذارد. باستان شناسی این سفال ها ابتدا بعد از جنگ جهانی دوم، از طریق روش های قدمت شناسی، شناسایی شدند.

هوریو – جی هوموتسوکان (Horyu-ji Homotsukan)

کارهای هنری از 319 گنجینه ، به طور کلی به خانه سلطنتی  در سال 1878، اهدا شد و در اتاق ششم نمایش داده می شود. این ساختمان توسط  طراحی و با آخرین تکنولوژی حفاظتی ساخته شد. سپس در سال 1990 پس از بازسازی کامل مجدداً باز شد.