صومعه روژن، بزرگ‌ترین صومعه در کوه‌های پیرین در جنوب غربی بلغارستان است. این صومعه یکی از چند صومعه بلغاری قرون وسطی است که تا به امروز حفظ شده است. اولین شواهد باستان‌شناسی از زندگی قرون وسطی در این محل، قبری به همراه چند سکه از زمان میخائیل هشتم، امپراتور بیزانس (1282-1259) است.

قدمت برخی دیگر از آثار نیز در این مکان به قرن سیزدهم برمی گردد؛ همان طور که تاریخ کتیبه سنگ مرمر بالای دروازه مرکزی کلیسا مربوط به قرن 13 یا 14 است. صومعه کلیسا قبل از قرن 15 ساخته شده و در سال 1597 نقاشی شده است. برخی از این نقاشی‌های دیواری تاکنون حفظ شده‌اند.

در سال 1611، نمای جنوبی صومعه نقاشی شد. صومعه روژن در آتش‌سوزی بین سال‌های 1662 و 1674 ویران شد. در این اتفاق، کتابخانه صومعه به شدت آسیب دید. صومعه در قرن بعدی با کمک مالی بلغارها از کل کشور بازسازی شد. این کار در 1715 آغاز شد و به طور کامل در سال 1732 به پایان رسید.

این صومعه در قرن 19 به اوج دوران خود رسید؛ زمانی که مرکز منطقه‌ای فرقه ارتدوکس شد و زمین‌های بسیاری در منطقه به آن تعلق گرفت. قبر انقلابی مشهور بلغاری نیز، یان ساندانسکی در نزدیکی این صومعه قرار دارد.