باغ عمارت مسعودیه به دستور مسعود میرزا، ملقب به ظل‌السلطان فرزند ناصرالدین شاه در 1295 قمری در زمینی به وسعت حدود 4 هزار مترمربع مرکب از بیرونی (دیوانخانه) و اندرونی و دیگر ملحقات بنا شده است؛ نام این عمارت نیز برگرفته از نام مسعود میرزا به مسعودیه شهرت یافته است و معمار این بنا استاد شعبان معمارباشی است. عمارت مسعودیه به همراه باغ نگارستان، باغ لاله‌زار و باغ سردار ایروانی یکی از اماکنی است که در محدوده شمال حصار شاه طهماسبی تهران در عصر ناصری بنا شده و هم‌چنان که خصوصیات باغ‌های ایرانی را داراست با نقش‌مایه‌ها و عناصری از معماری فرنگی مزیّن شده است.

بخش‌های اصلی عمارت مسعودیه

مجموعه عمارت مسعودیه شامل 5 عمارت دیوانخانه، سفره‌خانه، حوض‌خانه، عمارت سید جوادی، عمارت مشیرالملکی و عمارت سردر، مملو از گچ‌بری، کاشی‌کاری، خطاطی، نقاشی دیواری، و به طوری کلی تزئینات نفیس، تقسیم‌بندی‌های فضایی و عملکردهای متنوع است؛ این مجموعه تاریخی دارای 7 کتیبه است که دو کتیبه در سردر اصلی، یک کتیبه در سردر کالسکه‌رو، دو کتیبه در عمارت دیوان‌خانه و دو کتیبه نیز در عمارت مشیریه قرار دارد.